Just Another Day : สับสน

เอ..ทำไมอยู่ๆชั้นก็อยากจะเขียนภาษาไทยขึ้นมาซะงั้นล่ะ ทั้งๆที่ตอนแรกอยากเก็บตรงนี้ไว้เพื่อให้คนที่อ่านภาษาไทยไม่ออกได้อ่าน (แมท แล้วก็เคหลิบ--เผื่อว่าแม่สอนไม่ดีอ่านไทยไม่ออกตอนโต) อย่างว่าแหละ ภาษาไทยมันก็ภาษาเราเองนี่ บางทีก็อยากจะถ่ายทอดความคิดความรู้สึกโดยที่ไม่ต้องคิดนาน

อย่างที่เคยบอกไว้ที่ บลอกแกงค์ วันก่อนโน้นว่าตอนนี้เป็นช่วงเบบี้บูมของคนที่นี่ วันนี้ก็มีข่าวแบบเบบี้เข้ามาอีกละ ว่าช่วงนี้นิวซีแลนด์กำลังรณรงค์การไม่ทำร้ายเด็ก เพราะช่วงหลังๆมานี่มีแต่ข่าวร้ายๆที่พ่อแม่ชอบทุบตีลูก ถึงแม้ว่าลูกจะเพิ่งเกิดมาไม่กี่เดือน สาเหตุก็มาจากความรำคาญนั่นแหละ บ้าว่ะ ตอนเด็กๆไม่เคยร้องกันเหรอไง

เมื่อเดือนที่แล้วรัฐบาลที่นี่ก็ออกก.ม.ห้ามพ่อแม่ตีเด็กโดยเด็ดขาด ชั้นว่าอันนี้มันก็เกินไป เพราะมันรวมไปถึงการตีเพื่ออบรมสั่งสอน วันก่อนชั้นตีมือเคหลิบเพราะชอบเอาไปแหย่ปลั๊ก เพื่อที่ให้เคหลิบจำ แม่ของแมทก็แซวเราว่าระวังโดนตำรวจจับ 55 หนักไปกว่านั้นเคหลิบดันหัวเราะชอบใจซะอีก นึกว่าเล่นด้วย เด็กบ๊อง

ก.ม.ตัวนี้กว่าจะคลอดออกมา พ่อแม่หลายๆคนก็ออกไปประท้วงว่ามันไม่ make sense ชั้นก็ว่างั้น แต่ในที่สุดเค้าก็เข็นมันจนผ่านออกมาได้ สรุปว่าชั้นคงต้องแอบตีลูกไม่ให้คนอื่นเห็น อ้าว..นึกว่าชั้นจะไม่ตีลูกเหรอ ไม่ได้หรอก ต้องมีบ้างน่ะ

แต่ทีชั้นเห็นด้วยกับนโยบายตัวใหม่ของคนที่นี่ก็คือ เค้้าเพิ่มวิชา เลี้ยงเด็กอ่อน เป็นวิชาบังคับให้กับนักเรียนชั้นประถม วันก่อนดูข่าว เค้าก็เอาเด็กอ่อนๆนี่แหละ ไปในห้องเรียน ให้นักเรียนสังเกตดูว่าเด็กในวัยนี้มีพัฒนาการด้านไหนบ้าง ต้องดูแลยังไง ชั้นว่าเป็นความคิดที่ดีทีเดียว การปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆแบบนี้ ตัวชั้นเองก็มีประสบการณ์จริงเพราะว่าชั้นมีน้องตอนชั้น 6 ขวบ ชั้นได้เรียนรู้เรื่องเด็กเล็กๆตั้งแต่ชั้นเริ่มรู้ภาษา นี่แหละเป็นสาเหตุที่ชั้นสามารถทนกับภาวะต่างๆของเคหลิบตัวแสบ
ได้อย่างที่หลายๆคนประหลาดใจ

บางทีชั้นก็สับสนว่าชั้นควรจะมีลูกกี่คนดี การมีลูกคนเดียวมันก็สะดวกดี แถมชั้นยังมั่นใจว่าชั้นดูแลลูกได้อย่างทั่วถึง แต่มีลูกสองคนอย่างครอบครัวชั้น มันก็เป็นการช่วยให้เด็กๆรู้จักการแบ่งปัน อดทน เสียสละ เห็นอกเห็นใจกันได้อย่างดี...
ชั้นไม่ได้หมายความว่าการเป็นลูกคนเดียวไม่ดี เพราะชั้นมีเพื่อนที่เป็นลูกคนเดียวที่นิสัยดีน่ารักตั้งหลายคน
ไม่รู้ดิ ชั้นตอบตัวเองไม่ได้ว่าชั้นอยากจะมีชีวิตครอบครัวแบบไหน
ั
ชั้นเป็นคนไม่ชอบวางแผน ที่ผ่านมาทุกอย่างก็มักจะเกิดขึ้นไปตามธรรมชาติ ยิ่งวางแผนก็จะยิ่งออกไปนอกลู่ เฮ้อ สับสน ชั้นว่าปล่อยมันเป็นไปเหมือนทุกทีดีกว่า...